Grzyby halucynogenne i różne mieszanki ziołowe wprowadzające w stany zmienionej świadomości znajdują odbicie w sztuce. Echo przeżyć psychodelicznych znajdziemy w sztukach wizualnych powstających zarówno bezpośrednio pod wpływem substancji halucynogennej (Witkacy) jak i w wyniku przemyślanego odwołania do wcześniejszych zdarzeń. Niektórzy artyści skupiają się na przedstawieniach osób znajdujących się pod wpływem substancji odurzających (Brueghel). Dzieła powstające jako ilustracja obrazów widzianych w stanie zmienionej percepcji zwykle wydają się odbiorcom pozostającym w stanie normalnego czuwania mało ciekawe, a nawet nużące. Obrazy powstające jako wynik „przemyślenia” wizji są bliższe i łatwiejsze w odbiorze dla osób pozostających w stanie normalnej percepcji. Stosunkowo niewiele znajdujemy opisów psychodelicznych stanów w literaturze. Wynika to z trudności w oddaniu słowami przeżyć innych niż typowe. Proza wydaje się bezradna w opisie halucynowania, podczas gdy dobrze radzi sobie z opisem odurzenia alkoholowego. Nieprzypadkowo w języku popularnym zjawiska i przeżycia niezwykłe nazywamy „odlotem” – stanem wybiegającym daleko poza naszą codzienność. Znacznie prostsza dla wyrażenia stanów psychodelicznych jest mowa ciała, zatem najpełniejszy obraz duchowych zmagań intoksykowanej osoby możemy odnaleźć w performansie. 

Wykład zostanie wygłoszony wraz z Małgorzatą Wrzosek.